26/02/07- Κυρόπουστας - Part 3

Αποκαλύψεων συνέχεια:

Για να καταλάβετε (όσοι από εσάς είσαστε ψιλοβόδια και δεν το καταλάβατε ακόμη) το ποιόν αυτού του υπανθρώπου, αρκεί να σας γνωστοποιήσω ότι αμέσως μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες διαφυγής του (που εξιστόρησα στο post "Κυρόπουστας - Part 2"), ο Κύρ(ι)ος αυτός έβαλε τα τσιράκια του να «καθαρίσουν».

Καθώς λοιπόν την αμέσως επομένη της δεύτερης απόπειρας απόδρασης του Λουφόπουλου μπήκα στο επιλοχάδικο για να κάνω τη δουλειά μου ως έντιμος και δίκαιος επιλοχίας (τελώντας χρέη επιλοχία για την ακρίβεια) –και όχι ως «χώστης» όπως διέδιδαν κάποιοι κακεντρεχείς- βρέθηκα προ εκπλήξεως: δύο άνθρωποι του «Μαύρου Πητ» ή «Σουρδόφιδου» με περίμεναν και αμέσως προέβησαν σε βιαιοπραγίες εναντίον μου («για παραδειγματισμό» μου είπαν)!

Και επειδή δεν έχω μάθει να μιλάω χωρίς επιχειρήματα και ντοκουμέντα, όπως έχετε ήδη καταλάβει (εκτός από τα προανφερθέντα βόδια φυσικά που δεν έχουν πάρει χαμπάρι ακόμη), σας παραθέτω τη φωτογραφία που τράβηξε η κρυφή κάμερα που είχα τοποθετήσει στο επιλοχάδικο για λόγους ασφαλείας, καθώς με είχαν προειδοποιήσει οι υπόλοιποι παθόντες για ό,τι θα επακολουθούσε.

Δείτε και μόνοι σας λοιπόν:

Εικονίζονται πεντακάθαρα οι εξής δύο (εκ των πολλών) τραμπούκοι του DiMerdόπουλου:

ο εξ αριστερών τραμπούκος (Δ.Σ. ή «Ο Ψεύτης» ή «Κωλοτρυπιδάτος» ή «Ε, μαλάκες, μην τυχόν σας ξεφύγει ότι παίζαμε στα σκηνάκια "Ψείρες" και με βγάλατε Κωλοτρυπιδάτο») που εφαρμόζει πάνω μου μια σατανική λαβή που του είχε διδάξει ο Αλ Μαυρόνε (την οποία είχε διδαχθεί με τη σειρά του στις ομάδες επιδείξεων κατά την αιματοβαμμένη εκπαίδευσή του στα Π.Ε.Ν. της Αργυρούπολης)

και

ο εκ δεξιών ημιπαρανοϊκός τραμπούκος (Κ.Π. ή «Πώς θα γίνει να φάμε τον Χαρισόπουλο;» ή απλά «Μισάνθρωπος» - καταλαβαίνετε γιατί), ο οποίος ετοιμάζεται να μου επιτεθεί με μια παράξενη, αλλόκοτη μπασκετική κίνηση, λες και είμαι καμιά μπασκέτα...Και χωρίς μπάλα...Psycho μιλάμε...

(Στιγμιότυπο από τα Π.Ε.Ν. της Αργυρούπολης – Ιανουάριος/Φεβρουάριος 2004)

Η επίθεση ήταν τόσο σφοδρή και λυσσαλέα, που αν δεν είχα εκπαιδευτεί κατάλληλα δε θα είχα ανταπεξέλθει και ίσως να έκανα τώρα παρέα με τους ήρωες του ’21 και να έβγαζα βρώμες για τον Κολοκοτρώνη ή το Μιαούλη σε κάποιο μεταθανάτιο Internet. Και όταν μιλάω για εκπαίδευση, δεν αναφέρομαι στη συμβατική εκπαίδευση των Π.Ε.Ν., αλλά σε κάτι πολύ πιο σκληρό, αλλά και ουσιαστικό, όπως αποδείχθηκε τελικά.

Αναφέρομαι στην εκπαίδευση που μου/μας παρείχαν οι εξής δύο άνθρωποι:

1. Ν.Κ. ή «Όπλο, κράνος, εξάρτηση και ξανά εδώ σε 1,4 δευτερόλεπτα» ή «Τσιρκοτερζίδη, δε πιστεύω να παίζεις mame;!» - «Ρε Θανάση, αφού ξέρω καλύτερο ποδοσφαιράκι» ή «Μη δω κανέναν ΕΠ.ΟΠ. να κάθεται». Καλό παιδί (συνήθως), με χιούμορ, αλλά και ψιλοδιχασμένη προσωπικότητα (τί σας κάνανε ρε παιδιά στην Ευελπίδων;)
Χωρίς την υπεράνθρωπη (τύπου Rambo ή έστω Rocky Balboa) αντοχή που απέκτησα χάρη στην εκπαίδευσή μου στα πλαίσια του προγράμματος «Η κόλαση δε πέφτει πολύ μακριά, να εδώ λίγο πιο πάνω, στη Βόρεια Πύλη μεταφέρθηκε», δε θα άντεχα στα χτυπήματα των τραμπούκων του Γιωτόπουλου του 1ου Γραφείου. Να’ ναι καλά η ολιγοήμερη (γαμώτο, γιατί δε κράτησε κάνα δυο μήνες;) εκπαίδευση στη Β.Π. (ή Βόρεια Πούτσα), κατά την οποία μάθαμε πολύ όμορφα και κυρίως χρήσιμα πράγματα. Αν μη τι άλλο, ήταν απαραίτητη (όπως και ο τουφεκισμός του τσίρκου με τη μοϊκάνα, που εξαιτίας του ξεκίνησε αυτή η Medranιά).

2. Γ.Π. ή «Ο Προβλεπέ» ή «Ο Έβρος είναι μεγάλος και μας χωράει όλους» ή «Χαρισόπουλε, μου λείπει ένα αυτί από τη συλλογή μου» ή «Κούγιου, αν δε μου φτιάξεις τώρα τη σοκολάτα μου, θα σου ισιώσω τα χέρια»”. Ίσως ο μόνος πραγματικά μάχιμος στη Ν. Σάντα (τουλάχιστον). Παληκάρι. Έτσι απλά.
Χωρίς τις τεχνικά άρτιες κλωτσιές και μπουνιές που έμαθα να δίνω κατά την εκπαίδευσή μας στο χώρο του κιοσκίου κατάφερα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να ακινητοποιήσω τους επιτιθέμενούς μου.

(Ο χώρος εκπαίδευσης στο κιόσκι στη σχολή kick-boxing....εεεε...συγγνώμη, στο Λόχο Υψηλών Προσώπων – Λ.Υ.Π.)

Και όλα αυτά χωρίς κόπο, μόνο με λίγη εξάσκηση στον ελεύθερο χρόνο που διέθετα για να ξεπιαστώ από τις δουλειές (που λέει ο λόγος) στο επιλοχάδικο. Εκπληκτικό!

(Σαν διαφήμιση στο telemarketing δεν ακούστηκε αυτό;!)

Έτσι, λοιπόν, με τη βοήθεια του Θεού και των άξιων - πλην αιμοσταγών- εκπαιδευτών μου αλλά και των πρόθυμων ανθρώπων μου -μην ακούσω τη λέξη "ρουφιάνοι¨-ανετράπει άλλο ένα βρωμερό σχέδιο του Μαύρου Πητ. Ουφ!

Η συνέχεια σε κάποιο επόμενο post (μάλλον). Αναμείνατε στους δέκτες σας (μάλλον είπαμε)...

Υ.Γ.1: Κύριοι, σας είχα προειδοποιήσει ότι θα βγάλω βρώμες (όχι μόνο για τον Μουφόπουλο, έρχεται η σειρά κι άλλων χακί "λουλουδιών") από τις ημέρες του στρατού ακόμη:

Υ.Γ.2: Μη με πεί κανείς ρουφιάνο...Μπουρδέλο είχε καταντήσει ο Λόχος! Κοιτάξτε χάλι:

Τσίρκοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!

24/02/07- PIANO MAGIC -Υδρόγειος

Μόλις (~) γύρισα από τη συναυλία των Piano Magic στην Υδρόγειο.

Καλή, σκοτεινή, ατμοσφαιρική, μυσταγωγική μουσική.

Όποιος δεν ήρθε, απλά έχασε...

22/02/07- Κυρόπουστας - Part 2

Όπως κατέθεσα στο post της 21-02-2007, μετά από τις χιλιάδες μπινιές και τα εγκλήματα κατά της – εντός των κόλπων του Ε.Σ. τουλάχιστον – ανθρωπότητας που διέπραξε ο αληταράς αυτός με το προσωπείο του καλού παιδιού, αναγκάστηκα να συντάξω την αναφορά που δημοσίευσα στο προηγούμενο post.

Μόλις λοιπόν ενημερώθηκε o μέγιστος των απατεώνων και θεατρίνων (μπορεί να έχει γίνει και θιασάρχης τη στιγμή που «μιλάμε») για το τι έχει συμβεί, άφησε στην άκρη τα προσχήματα και τα διάφορα γλυκανάλατα προσωπεία και αποκάλυψε το πραγματικό του πρόσωπο και χαρακτήρα. Η αντίδρασή του ήταν χαρακτηριστική... Από εκεί που ήταν ήρεμος, χαλαρός, χιουμορίστας και προσπαθούσε να πείσει τους συστρατιώτες του πόσο καλό παιδί είναι, μόλις ενημερώθηκε περί αναφοράς πετάχτηκε σαν δαιμονισμένος και....!!!

Αλλά να μην αναλώνομαι σε λόγια.... Παρακάτω βλέπετε τι ακριβώς εννοώ:

Πρόκειται προφανώς για σατανική και επικίνδυνη προσωπικότητα....Ο όρος εγκληματική φυσιογνωμία ωχριά μπροστά στην τερατώδη έκφραση του σκυλιασμένου από την οργή προσώπου που απεικονίζεται παραπάνω... Ο Θεός να φυλάει...

Μπορεί να σας κάνει εντύπωση βέβαια η χαζοχαρούμενη έκφραση του (μισ)ανθρώπου που είναι ξαπλωμένος δίπλα του, αλλά δε θά’πρεπε: δεν έχει καταλάβει – προς το παρόν - τι συμβαίνει και απλά συμπεραίνει ότι το καλό μας το παιδί αστειεύεται για μια ακόμη φορά. Κάτι όμως άρχισε να υποψιάζεται όταν καθώς σηκώθηκε από το κρεβάτι του, γλίστρησε στους αφρούς που είχαν πέσει από το στόμα του DiMerdόπουλου! Τότε (πάλι καλά...κάλλιο αυγά, παρά πουρέ) του μπήκαν ψύλλοι στ’ αυτιά, αν και δε χώρεσαν πολλοί, αφού εκεί ήδη είχαν φωλιάσει κοριοί (και σου είπα να πετρελαιώσουμε τα κρεβάτια!).

Μετά την έκρηξη οργής του, ο Μαύρος Πητ δεν έχασε χρόνο, αλλά άρχισε να καταστρώνει σχέδια. Σχέδια να διαφύγει και να εγκαταλείψει το στρατόπεδο πριν είναι πλέον πολύ αργά...

Το πρώτο σχέδιό του ήταν το εξής: μόλις έβγαινε από το στρατόπεδο (είχε και έξοδο ο κωλόφαρδος την ίδια μέρα) να πάει από την πίσω μεριά του για να του δώσει τα προσωπικά του είδη ο επίδοξος συνεργός του Πάντσιος ή «Πεζικάριος» ή «Μη με λέτε πεζικάριο ρε μουνόπανα» και να λιποτακτήσει. Εκείνη την ημέρα ο «Ψηλός Ρουφιάνος» ή «Πουτανάκι του Μαύρου Πητ» επέστρεφε από την έξοδό του και είχαν κανονίσει συνάντηση στη στάση του λεωφορείου για να μιλήσουν για τις τελευταίες λεπτομέρειες. Επειδή όμως μιλάω πάντα με αποδείξεις, ιδού και η φωτογραφία που τράβηξε άνθρωπός μου – ναι Κύρο είναι εκείνο το γκομενάκι που χαλβάδιαζες στο απέναντι από τη στάση σπίτι:

Στην παραπάνω φωτογραφία φαίνεται ξεκάθαρα η συνομωτική συνομιλία των δύο «λουλουδιών» του Λ.Υ.Π. Αν κοιτάξετε όμως πιο προσεκτικά τη φωτογραφία, θα παρατηρήσετε ότι στο παγκάκι είναι ξαπλωμένος κάποιος τύπος, ο οποίος κοιμάται. Αχά! Κι όμως δεν κοιμάται! Και φυσικά δεν είναι απλά «κάποιος τύπος». Επειδή όμως δεν είναι ευδιάκριτα τα χαρακτηριστικά αυτού του «κάποιου», ας δούμε το παρακάτω αποκαλυπτικό video που τράβηξε - και πάλι - κάποιος άνθρωπός μου.

http://www.geocities.com/ploutwnios/111.wmv

Είναι ένας ακόμη άνθρωπός μου, ο «Φραπεδιέρης του Λ.Υ.Π.» ή Κούγιου, ο οποίος προσποιείται τον κοιμώμενο για να καταγράψει τη συνομιλία των προαναφερθέντων αληταράδων. Φυσικά, στη συνέχεια μου μετέφερε τα πάντα κι έτσι ανατράπηκε και ακυρώθηκε το σχέδιο Α’ του Έφεδρου Φιδία Αλ Μαυρόνε.

Η δεύτερη και σπασμωδική του κίνηση ήταν να βάψει το πρόσωπό του για να μην τον αναγνωρίσει κανείς και να την κοπανήσει όπως-όπως αφήνοντας πίσω όλα τα προσωπικά του είδη. Ορίστε και το αντίστοιχο ντοκουμέντο:

Δυστυχώς όμως γι’ αυτόν προκάλεσε τις υποψίες των συστρατιωτών, αλλά και των ανωτέρων του καθώς δε διανύαμε τότε την περίοδο των απόκρεων, και έτσι μετά από την εύστοχη παρατήρηση του Ανθυπασπιστή Γκουρού ή «Φέρε το Playstation» ή «Κοιμισμένε Παναγιωτίδη» ή «Κωλοφεράντζα», το σχέδιό του ακυρώθηκε.

Συγκεκριμένα ο προαναφερθέντας έκανε την εξής παρατήρηση: «Ρε μαλάκες, ποιο είναι εκείνο το τσίρκο; Για φέρτε τον εδώ να δούμε ποιος είναι και με την ευκαιρία να του παίξω κι ένα ποδοσφαιράκι στο Playstation, γιατί λείπει ο Karantoine και έχω σκυλοβαρεθεί!».

Έτσι ναυάγησε και το δεύτερο σχέδιό του, το οποίο όμως ήταν και το τελευταίο του καθώς είχε προκαλέσει την καχυποψία των πάντων και ήταν υπό τη συνεχή και στενή παρακολούθηση των μυστικών υπηρεσιών του Λ.Υ.Π. εντός και εκτός στρατοπέδου.

Σαστισμένος ο κύριος αυτός και ιδιαίτερα εκνευρισμένος με τις αποτυχημένες προσπάθειές του, άλλαξε τακτική και προσπάθησε με βίαιο τρόπο αυτή τη φορά να επιβληθεί στα πράγματα....

Αυτό όμως είναι το θέμα του επόμενου post....Υπομονή μέχρι τότε και μακριά από κακο- ή κυρο-τοπιές!

21/02/07- Κυρόπουστας - Part 1

Λοιπόν, λοιπόν... Ήρθε η ώρα να ρίξουμε άπλετο φως σε μία (άπλυτη) περίπτωση ονόματι "Κύρος"... Τί να πρωτοπεί κανείς για αυτήν κουφάλ... εεε... μυστήρια προσωπικότητα;

Νομίζω ότι την καλύτερη εισαγωγή θα αποτελέσουν τα επίσημα έγγραφα που κρατώ αυτή τη στιγμή στα χέρια μου και που πολύ ευχαρίστως θα δημοσιεύσω έτσι, ώστε όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε με ποιόν έχουμε να κάνουμε και - κυρίως - το γεγονός ότι επί σχεδόν 10 μήνες μας κορόϊδευε παριστάνοντας το καλό παιδί...

Τα έγγραφα που παραθέτω παρακάτω αποτελούν την αναφορά την οποία είχα παραδώσει στον προϊστάμενό του του 1ου Γραφείου - μετά από αίτησή του, αφού τον είχε πλέον σιχαθεί - Υπλγου Χαρ... Στην προσπάθειά του λοιπόν ο Υπλγος αυτός να ξεφορτωθεί την μελαμψή μας ταραντούλα καθώς σαν βδέλα του ζητούσε όλη την ώρα άδειες και διάφορες άλλες χάρες, ζήτησε την συνδρομή μου ώστε να εξουδετερωθεί αυτός ο επικίνδυνος -με λοχιόσημα- κοριός .

Στο παρακάτω link θα βρείτε τα περί ων ο λόγος έγγραφα.

Προειδοποίηση: πριν επιχειρήσετε την ανάγνωσή τους, παρακαλώ να έχετε πρόχειρη μια σακούλα, γιατί ενδέχεται να ξεράσετε μετά από τη φρίκη και την αηδία που θα νοιώσετε για αυτό το ανθρωπάριο που ντρόπιασε τον Κρόκο Κοζάνης.

http://www.geocities.com/ploutwnios/Moufas.doc

Από το Ρουφ-garden, ο ανταποκριτής του blog του Πλουτώνιου,

Artemios Von Matsen.

20/02/07- Kashba

KASHBA – Τέλη Νοεμβρίου 2004

Τις τελευταίες μέρες της θητείας μας, της περιβόητης – για εμάς – 285, είχαμε συναντηθεί 2-3 φορές σε ένα μαγαζί της Θεσσαλονίκης, το Kashba (ή Badla κατά τον Britneyόφιλο μισάνθρωπο Brad Pittίδη) και είχαμε συμφωνήσει μεταξύ σοβαρού και αστείου (σοβαρά το είχαμε συμφωνήσει, αλλά τελικά δυστυχώς δεν το τηρήσαμε και είπα να το περάσω έτσι) να συναντιόμαστε εκεί –αν όχι πολύ συχνά- τουλάχιστον κάθε 24-25 Νοεμβρίου, δηλαδή σε κάθε επέτειο απόλυσής μας από τις τάξεις του Ε.Σ.
(Από μια από αυτές τις ιστορικές συναντήσεις είναι και οι παραπάνω με κινητό τραβηγμένες φωτογραφίες – όποιος έχει κι άλλες ας μου τη στείλει να τις δημοσιεύσω).
Τελικά, όμως η υπόσχεση αυτή δυστυχώς αποδείχθηκε ψεύτικη και καταχωρήθηκε στο χρονοντούλαπο στο αρχείο των απραγματοποίητων υποσχέσεων του τύπου «θα σε πάρω για να πάμε για κάνα καφέ» (ξέρετε, αυτό που όλοι μας έχουμε πει ή έχουμε ακούσει όταν συναντήσαμε κάποιον φίλο από τα παλιά...).

Εκεί, θυμάμαι, είχαμε αράξει ρουφώντας ναργιλέδες με διάφορες γεύσεις, όταν επιστρέψαμε από το 424, όπου είχαμε πάει για να βγάλουμε τις ακτινογραφίες μας για να βεβαιώσουμε ότι απολυόμαστε υγιείς και ότι τελικά τζάμπα παραπονιόμασταν ότι ο στρατός αποτελεί κάτι το κακό και ανθυγιεινό...
Αν θυμάμαι καλά, τη «μέρα των ακτινογραφιών» ήμασταν στο Badla εγώ, ο Κούλης ή «Άρης μια ζωή» , ο Κύρος ή «Και τί έγινε ρε μαλάκες που είμαι θαλαμοφύλακας και είμαι μόνο με το σώβρακο;» ή «Dimerdaς»(καλά για αυτήν την περίπτωση θα ακολουθήσει ολόκληρο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ), ο Πάντσιος ή Γιάντζιοζν ή “Maxpowerάς”, ο Κούγιου ή «Μπα! Μπα!» ή «Δε παίζει» ή «Εγγύηση» ή «Φραπεδιέρης» και ο Σεβαστό ή «Όταν κοιμάμαι οι μύγες κάνουν πάρτυ στο στόμα μου, αλλά δε παίρνω πρέφα». Σε μια απ’ αυτές τις συναντήσεις ήταν στην παρέα μας και ο φίλος – τι μεγαλόψυχοι, αν και από άλλη Σειρά – Β.Π.(όχι Βόρεια Πύλη) ή «Λέγε με το δεξί χέρι του Τραχαμπάμ» ή «Ο σκαραβαίος μου πάει σφαίρα».

Τις προάλλες, λοιπόν, που περνούσα από τη γειτονιά αυτή και καθώς γύρισα με νοσταλγία να κοιτάξω το Kashba (ναι Κούλη, το Badla εννοώ) και να βουτήξω στη σήραγγα του χρόνου για να με βγάλει στα τέλη Νοεμβρίου του 2004 και να ξαναζήσω για λίγο εκείνες τις περίεργες μέρες, χαλάστηκα περισσότερο απ’ ότι περίμενα... Ο λόγος; Ο λόγος είναι ότι πλέον δε θα έχουμε την ευκαιρία να τιμήσουμε την υπόσχεσή μας για reunion στο Kashba, γιατί το μαγαζί θα υπάρχει πια μόνο στις αναμνήσεις μας: KASHBA – ΤΕΛΟΣ. Διαπίστωσα ότι όχι μόνο έκλεισε, αλλά και ότι στη θέση του ετοιμάζεται ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών ή ασφαλιστικό γραφείο ή κάτι τελείως άσχετο – δε θυμάμαι ακριβώς, ξενέρωσα τόσο πολύ εκείνη τη στιγμή, που δεν έχει σημασία το είδος της γαμωεπιχείρησης.

Χαλάστηκα τόσο, σχεδόν όσο, όταν κατά τις τελευταίες μέρες της 285 και καθώς ήμουν ξαπλωμένος σε ένα από τα κρεβάτια του ΛΥΠ, κοίταξα στο ακριβώς από πάνω κρεβάτι και είδα το «συνθηματάκι» που με είχε γεμίσει με χαρμολύπη:

«285 ΤΕΛΟΣ»...

16/02/07 - Felix

Καθώς δεν έχω μάθει να αθετώ τις υποσχέσεις μου, κράτησα την υπόσχεση-απειλή και ανέβασα άλλη μια photo που ανάγεται στην army days περίοδο (χρησιμοποιώ κάποιες αγγλικές λέξεις για να γουστάρει ο αγγλολάγνος φίλος Κ. «Μισάνθρωπος » Π., γνωστός και ως ο Έλληνας Brad Pitt)...
Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε την τελευταία μέρα των Π.Ε.Ν., την ημέρα απονομής του αιματοβαμμένου (εξ ου και το χρώμα) μπερέ...
Εικονίζεται –εκτός από τον Φαντομά- μία από τις μεγαλύτερες μορφές που πέρασαν από τον Ε.Σ. (Ελληνικός Στρατός ή Έχω Σκοπιά ή Έλληνες Συχνοαυνανιζόμενοι): ο Α.Π. ή Silver ή Felix ή Δόγκανος ή «Ξυρίζομαι Χωρίς Αφρό, Γιατί Είμαι Ο Χούλκ» ή «Λούζομαι Στις Καφετέριες Του Κιλκίς» ή «Λαδάκι Στο Κωλαράκι Κύριε Καθηγητά»...
O τίτλος της photo θα μπορούσε να είναι «Το Καλό και το Κακό», «Το γιν και το γιανγκ», αφού η αντίφαση στις εκφράσεις των εικονιζόμενων είναι κάτι παραπάνω από εμφανής... Ο λόγος; Η τσατίλα από τη μία για το τεράστιο νούμερο του μπερέ (άντε τράβα να αγοράσεις άλλο μπερέ τώρα μαλάκα) που γι’ αυτό και δε φορέθηκε, και η χαρά και η περηφάνια από την άλλη για το γεγονός της ημέρας.
Αυτά...
Έπεται συνέχεια (φυσικά)...

15/02/07 - Σάντα Κυλικείο (όπως Santa Claus)

Σήμερα, εκεί που σκάλιζα κάτι παλιές φωτογραφίες από το στρατό, με κατέκλυσε κύμα νοσταλγίας (που να το φανταζόμουν τότε...) και είπα να ανεβάσω στο blog μου μία από τις αγαπημένες μου φωτο εκείνης της εποχής....

Θα ακολουθήσουν κι άλλες... Σαν απειλή δεν ακούγεται;