ΑΠΟΡΙΕΣ ΕΝΟΣ ΑΚΑΛΑΙΣΘΗΤΟΥ ΠΕΡΙ ΜΟΔΑΣ

Τις προάλλες που περιπλανιόμουν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, κάποια στιγμή τα βήματά μου με οδήγησαν σε μια από τις πιο αγαπημένες μου βιτρίνες της πόλης. Μια βιτρίνα που αγαπώ ιδιαίτερα γιατί κάθε φορά που την κοιτάζω μου χαρίζει απίστευτες στιγμές γέλιου, αλλά και υγιούς και εποικοδομητικού προβληματισμού για τη βλακεία που δέρνει ένα σημαντικό μέρος του ματαιόδοξου πληθυσμού-κοπαδιού αυτής της χώρας. Κάθε φορά λοιπόν που έχω την τύχη να συναντήσω αυτό το μυθικό κατάστημα και αφού στεγνώσουν τα δάκρυα (από τα γέλια και τη συγκίνηση) στα απορημένα μου μάτια, αναρωτιέμαι πόσο πρόβατα και θύματα του marketing και της νοοτροπίας «όσο πιο ακριβό ένα ρούχο, ΣΙΓΟΥΡΑ και πιο καλό» μπορούν να είναι τα δίποδα κατοικίδια που ακούνε (τιμητικά, όχι ουσιαστικά) στον περιγραφικό χαρακτηρισμό «άνθρωποι».

Το τελευταίο σοκ το έφαγα πριν ολίγων ημερών. Περπατούσα αμέριμνος, καθώς έπεσε το μάτι μου σε ένα συνολάκι όνειρο: ένα μαύρο φορεματάκι με κάτι trendy μπαλώματα-τσιρκονούφαρα «η χαρά του Ταμτάκου», δύο υπέροχα κόκκινα πα-πούτσια που ξυπνούν σε κάθε αρσενικό που σέβεται τον εαυτό του αναμνήσεις από την τελευταία του επίσκεψη σε οίκο ανοχής ή/και στιπτητζάδικο και ... και... (ούτε να το πω δεν μπορώ, μου κόβεται η ανάσα)...ένα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ καπέλο (ή καπελίνο να το πω;)! Το κερασάκι στην τούρτα.

Στην αρχή υπέθεσα (ο άσχετος, ο ακαλαίσθητος, το βόδι) ότι το καπέλο δεν αποτελεί μέρος του συνόλου προς πώληση, αλλά ότι απλά στολίζει την κούκλα της βιτρίνας ως μια λίγο πιο εκκεντρική πινελιά στον ενδυματολογικό καμβά (λέγε με Φου Μαν Τσου ή Κουνγκ Φου ή Μιγιάγκι).

Πόσο λάθος έκανα!

Συνολική τιμή: 1986 euros!!! 1986 euros για να ντυθεί κάποια (ή κάποιος, οι καιροί είναι περίεργοι...) κινέζα πόρνη-μέλος τσίρκου! Αξίζει πιστεύω...

Άντε να προσπέρασω την τιμή του φορέματος, αλλά την τιμή αυτού του καπέλου δεν μπορώ να την προσπεράσω! 126 euros για αυτήν την βαμμένη με μαύρο σπρέυ κωνικού σχήματος ΨΑΘΑ! Ήμαρτον! Προσπάθησα να δικαιολογήσω την τιμή του καπελίνου με πολλούς τρόπους, π.χ. ότι θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως θήκη για σπόρια, φωλιά άστεγων χελιδονιών, mini καθικάκι για ξωτικά κ.α., αλλά απέτυχα παταγωδώς! Μπορώ να συλλάβω την έννοια του απείρου, τη θεωρία της αιώνιας επιστροφής του Νίτσε, τους λόγους αποκλεισμού της Κύπρου από την Euro-βύζιον, αλλά όχι αυτό!!! Όχι αυτό!!!

Αύριο πρωί-πρωί, θα πάω να το αγοράσω....