"Every Man And Every Woman Is A Star"

“Every man and every woman is a star” μας λέει ο θείος Al. Κάθε άνθρωπος, κάθε άντρας και κάθε γυναίκα, από τη στιγμή που γεννιέται, έχει στο πλευρό του το Φύλακα Άγγελό του, ο οποίος γνωρίζει τον Ανώτερο Σκοπό του «προστατευόμενού» του, γνωρίζει την Αληθινή Θέλησή του, η οποία ταυτίζεται με το Θέλημα του Θεού για αυτόν και όχι μόνο – είναι μέρος του Σχεδίου Του. Το «Θέλημα Θεού».

Η έννοια του Φύλακα Αγγέλου ευρεία και μπορεί να εκληφθεί ανάλογα με τις πεποιθήσεις του καθενός: κυριολεκτικά Άγγελος σύμφωνα με τον θρήσκο, τον μυστικιστή, τον ρομαντικό, μεταφορικά, ο ανώτερος εαυτός, το Υπερ-Εγώ, σύμφωνα με τον θιασώτη των ψυχαναλυτικών θεωριών, η «φωνή» μέσα μας, σύμφωνα με τον αγνωστικιστή-σκεπτικιστή, η «καρδιά» που κραυγάζει κατά τον μεγάλο Νίκο Καζαντζάκη...

Σύμφωνα με την γοητευτική θεωρία του θείου Al (το «Θέλημα», Thelema), όταν κάποιος έχει ανακαλύψει την Αληθινή Θέλησή του, τον πυρήνα, την ουσία της ύπαρξής του και αποφασίζει να την ακολουθήσει, τότε είναι σαν ένα άστρο που κινείται στην θεϊκά προκαθορισμένη ιδανική τροχιά του. Και, όταν κινείται σε αυτήν την Τροχιά (με κεφαλαίο «τ»), επειδή τότε είναι Ένα με τον μηχανισμό του Σύμπαντος και κινείται έχοντας την ορμή που του χαρίζει η αδράνεια, η ορμή του Σύμπαντος, τίποτα δε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην πορεία του. Οποιοσδήποτε βρεθεί στο δρόμο του θα ατυχήσει, γιατί απλά θα έχει βρεθεί, τη λάθος στιγμή, στον λάθος τόπο. Σύμφωνα με το Thelema τα άστρα δε συγκρούονται ποτέ μεταξύ τους: τα Άστρα (με κεφαλαίο «α») που κινούνται στις Τροχιές τους δεν υπάρχει περίπτωση να παρεμβληθούν στην Τροχιά κάποιου άλλου Άστρου, ενώ τα άστρα που κινούνται σε τυχαίες τροχιές δεν μπορούν να σταθούν εμπόδια στις Τροχιές των Άστρων, δεν μπορούν να σταθούν εμπόδια στην ανάπτυξη του Σύμπαντος, εξουδετερώνονται.

Προσοχή, εδώ δε μιλάμε για μοίρα. Αν θέλει κάποιος ακολουθεί το Δρόμο, την Τροχιά του, αν όχι είναι ελεύθερος να μην το κάνει. Αν κάποιος έχει το ταλέντο της ζωγραφικής, αν θέλει το ακολουθεί, δεν είναι υποχρεωμένος όμως να το κάνει. Αν το Θέλημά του (εννοώ την Αληθινή του Θέληση) είναι να γίνει ζωγράφος, μπορεί να αποφασίσει να μην το ακολουθήσει, ωστόσο αν το ακολουθήσει θα διαπρέψει, το Σύμπαν θα είναι με το πλευρό του. Τίποτα δε θα μπορέσει να τον εμποδίσει, θα έχει «θεϊκή» βοήθεια. Είναι στη σωστή τροχιά, στην Τροχιά του.

Ακούω τον Paulo Coelho να με διαβεβαιώνει ότι όταν θέλουμε κάτι πολύ, τότε ολόκληρο το Σύμπαν συνομωτεί για να το πετύχουμε. Λέτε να εννοεί ότι αυτό συμβαίνει όταν το Θέλουμε πραγματικά, όταν ακολουθούμε την Αληθινή Θέλησή μας;

Γοητευτική, πραγματικά, θεωρία....

Όπως και να έχουν τα πράγματα όμως, καθέναν από μας έχει απασχολήσει (ή τουλάχιστον θα απασχολήσει στο μέλλον –ελπίζω όχι στην διαβόητη Κρίση της μέσης ηλικίας, όχι τόσο αργά) ερωτήματα όπως: «Ποιος είμαι; Ποιος πραγματικά ΕΙΜΑΙ;», «Για ποιο λόγο έχω έρθει σ’ αυτόν κόσμο;».

Υπάρχει κάποιος λόγος ή είμαστε απλά τυχαίες μονάδες που κραυγάζουν για κάποιο βαθύτερο νόημα –έστω ψευδαίσθηση νοήματος- το οποίο θα δώσει κάποια αξία, κάποια διέξοδο στο μάταιο της ύπαρξής μας;

«Ένα μονάχα λαχταρίζω: Να συλλάβω τι κρύβεται πίσω από τα φαινόµενα, τι είναι το µυστήριο που µε γεννάει και µε σκοτώνει, κι αν πίσω από την ορατή ακατάπαυτη ροή του κόσµου κρύβεται µια αόρατη ασάλευτη παρουσία.», μου ψιθυρίζει ο Καζαντζάκης.

Αυτός ο λόγος δεν μπορεί παρά να ταυτίζεται με τη βαθύτερη ουσία μας, με το Ιερό (και τελείως προσωπικό μας) Δισκοπότηρο, τη Φιλοσοφική Λίθο των Αλχημιστών, το προσωπικό Μύθο του καθενός μας, την Αληθινή μας Θέληση. Και πώς θα φτάσουμε στο σημείο να γνωρίσουμε ποια είναι η Αληθινή μας Θέληση; Οι δρόμοι είναι πολλοί, αλλά όλοι τους έχουν ως κοινή συνισταμένη την αυτογνωσία. Μήπως τελικά αυτό (ή ΚΑΙ αυτό) είναι ο Άγιος Φύλακας Άγγελός μας;

«Γνώθι σαυτόν» λοιπόν, κύριε Πυθαγόρα...έχετε απόλυτο δίκιο. Και μετά;
«Γίνε αυτό που είσαι!!!», ακούω να μου φωνάζει από κάποια σκοτεινή γωνιά της ψυχής μου ο Φρειδερίκος Νίτσε...

Γίνε αυτό που είσαι!!!

Υ.Γ.: Δεν είμαι Θελημίτης, δεν είμαι οπαδός του θείου Al. Δε μου αρέσουν οι ετικέτες, τα οπαδιλίκια. Δε γουστάρω τις αυθεντίες, αγαπώ τους συνοδοιπόρους. Ο θείος Al με εμπνέει, όπως πολλοί άλλοι. Μέχρι εκεί όμως! Ψάχνω για τη Φράση, όχι κάποιο Δάσκαλο. Ανοησία η προσκόλληση σε πρόσωπα.

«Θάψτε με σε τάφο δίχως όνομα, για να θυμούνται οι άνθρωποι το ποίημα και όχι τον ποιητή»...